Όγκοι Σπονδυλικής Στήλης

Τι είναι ο όγκος σπονδυλικής στήλης;

Ο όγκος της σπονδυλικής στήλης αποτελεί μια μάζα ιστού μέσα ή περιμετρικά του νωτιαίου μυελού και της σπονδυλικής στήλης. Τα κύτταρα που αποτελούν αυτή τη μάζα αναπτύσσονται και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, από τους μηχανισμούς που ελέγχουν τα φυσιολογικά κύτταρα. Οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις, δηλαδή καρκινικοί. Οι πρωτοπαθείς όγκοι προέρχονται από τη σπονδυλική στήλη ή το νωτιαίο μυελό, ενώ οι μεταστατικοί ή δευτερογενείς όγκοι προκύπτουν από την εξάπλωση του καρκίνου από κάποιο άλλο σημείο, στη σπονδυλική στήλη. Αυτοί μπορεί να εμφανιστούν σε όλη την έκταση της σπονδυλικής στήλης, από ψηλά τον αυχένα μέχρι και το ιερό στο τελείωμά της.

Οι όγκοι σπονδυλικής στήλης μπορούν να καταταχθούν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες ανάλογα με την εντόπισή τους:

  • Εξωσκληρίδιοι: Αυτοί που εντοπίζονται στα οστά ή γύρω από τη μήνιγγα και χαρακτηρίζονται ως πρωτοπαθείς ή μεταστατικοί.
  • Ενδοσκληρίδιοι-εξωμυελικοί: Όπως για παράδειγμα τα μηνιγγιώματα ή τα νευρινώματα.
  • Ενδομυελικοί: Όπως το αστροκύττωμα και το επενδύμωμα.

Αιτίες πρόκλησης

Η αιτία των περισσότερων πρωτοπαθών όγκων της σπονδυλικής στήλης είναι άγνωστη. Ορισμένες από αυτές μπορεί να αποδοθούν στην έκθεση σε καρκινογόνους παράγοντες. Τα λεμφώματα του νωτιαίου μυελού, που είναι καρκίνοι οι οποίοι επηρεάζουν τα λεμφοκύτταρα παρατηρούνται πιο συχνά σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ωστόσο, φαίνεται ότι η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης όγκων της σπονδυλικής στήλης αφορά κατά πάσα πιθανότητα γενετικά συστατικά και έχει άμεση σχέση με την κληρονομικότητα.

Σε μικρό αριθμό περιπτώσεων, οι πρωτογενείς όγκοι μπορεί να προκύψουν από την παρουσία αυτών των δύο γενετικών ασθενειών:

  • Νευροϊνωμάτωση 2: Σε αυτήν την κληρονομική – γενετική διαταραχή, μπορεί να αναπτυχθούν καλοήθεις όγκοι στο αραχνοειδές στρώμα του νωτιαίου μυελού ή στα υποστηρικτικά νευρογλοιακά κύτταρα. Ωστόσο, οι πιο συχνοί όγκοι που σχετίζονται με αυτή τη διαταραχή επηρεάζουν τα νεύρα που αφορούν την ακοή και μπορούν αναπόφευκτα να οδηγήσουν σε απώλεια ακοής στο ένα ή και στα δύο αυτιά.
  • Νόσος Von Hippel-Lindau: Αυτή η σπάνια, πολυσυστηματική διαταραχή σχετίζεται με καλοήθεις όγκους αιμοφόρων αγγείων στον εγκέφαλο, τον αμφιβληστροειδή και το νωτιαίο μυελό και με άλλους τύπους όγκων στα νεφρά ή τα επινεφρίδια.

Όγκοι σπονδυλικής στήλης: Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του όγκου στην σπονδυλική στήλη ποικίλλουν ανάλογα με την παθολογία και μπορεί να είναι από απλός πόνος μέχρι βαριές νευρολογικές βλάβες.

Η εκδήλωση όμως της νόσου γίνεται κυρίως με:

  • Πόνο στην πλάτη, την μέση ή τον αυχένα
  • Αδυναμία στα άνω και κάτω άκρα
  • Ανικανότητα ομαλής βάδισης και αστάθεια
  • Νευρολογικές διαταρραχές
  • Διαταρραχές ως προς την ούρηση και την κένωση
  • Έντονη ευαισθησία στον πόνο και τις αλλαγές της θερμοκρασίας.
  • Παράλυση
  • Σκολίωση, η οποία μπορεί να έχει προκύψει από την ύπαρξη ενός μεγάλου όγκου.

Θεραπεία

Η λήψη αποφάσεων για τη θεραπεία αυτής της πάθησης είναι συχνά διεπιστημονική, ενσωματώνοντας την τεχνογνωσία χειρουργών σπονδυλικής στήλης, ιατρών ογκολόγων, ογκολόγων ακτινοβολίας και άλλων ειδικών ιατρών. Η επιλογή των θεραπειών, συμπεριλαμβανομένων τόσο χειρουργικών όσο και μη χειρουργικών μεθόδων, γίνεται εφόσον έχουν ληφθεί υπ’όψιν οι διάφορες πτυχές της συνολικής υγείας του ασθενούς αλλά και οι στόχοι της περίθαλψης.

Τις περισσότερες όμως φορές η θεραπεία περιλαμβάνει την χειρουργική αντιμετώπιση, όπως την αφαίρεση του όγκου, την αποσυμπίεση των νεύρων και τη στήριξη της σπονδυλικής στήλης. Το χειρουργείο επομένως, λειτουργεί συνδυαστικά με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία, εφόσον υπάρχουν μεταστατικοί όγκοι.